ثروت
بسیارند عالمان بی علم و ثروتمندان فقیر!
علمی که تنها خاصیت آن بالا رفتن مدرک و جایگاه فرد میان دیگران باشد عالمی بی علم می سازد زیرا کسی که واقعا به دنبال اندوختن دانش است همواره به فکر برداشتن باری از دوش مردم خواهد بود، علم واقعی خضوع و فروتنی به دنبال خواهد داشت.
و ثروت زمانی که به ثروت اندوزی و ولع بیشتر برای جمع کردن مال تبدیل شود انسان را بنده خود خواهد کرد که در عین بی نیازی از مال دنیا همواره نیازمند و حریص است.
این که بگوییم علم بهتر است یا ثروت را در یک کلمه نمی توان خلاصه کرد، علم و ثروت در کنار هم می تواند هم نتیجه خوبی داشته باشد و هم به فاجعه ای عظیم بینجامد اگر انسانیت انسان ها به فراموشی سپرده شود.
عالمانی هستند که هیچ ثروتی ندارند و در عین حال رضایت و آرامش را به وضوح در چهره شان می بینیم، ثروتمندانی نیز هستند که به دنبال علم نبوده اند اما آنقدر به دیگران کمک کرده اند که حسابش را تنها خداوند می داند.
و برعکس آن را نیز زیاد دیده ایم …
من در جواب این سوال تنها می توانم بگویم هم علم و هم ثروت و هم هر نعمت دیگری که خداوند به انسان ها بخشیده تا زمانی که ما را بنده خود نکند و ما انسانیت خود را فراموش نکنیم و تا زمانی که در جهت خدمت به بندگان خداوند به کار گرفته شود خوب و پسندیده خواهد بود.
اما اگر همین نعمت ها در جهت سنگین کردن بار و سنگ لای چرخ زندگی دیگران انداختن استفاده شوند نه تنها به هیچ دردی نخواهد خورد بلکه باید روزی برای حیف و میل کردن آن ها جواب پس بدهیم.
